Het wordt al bijna een traditie, de eerste donderdag van het nieuwe jaar wordt het ouder-kind/kind ouder toernooi gehouden. Voor de tweede keer op rij werd dit toernooi door de badminton vereniging georganiseerd. Dit jaar hadden zich 35 koppels opgegeven en dat waren er zelfs nog meer dan de eerste keer. Een overvolle zaal, waar de hele avond heftig gespeeld werd. Alle koppels werden verdeeld over 7 poule’s naar leeftijd, sterkte en gezelligheid. Veel jeugdige spelers hadden een ouder meegenomen, maar veel ouders hadden ook een kind meegenomen of een kind aangenomen, dat kon namelijk ook!
De wedstrijden werden gespeeld met een alternatieve puntentelling. Er werd 1 set gespeeld tot 30 punten, bij 15 punten werd er gewisseld van speelhelft. Dit was de eerste keer dat op deze manier gespeeld werd en het is door iedereen erg goed ontvangen. Enkele opmerking; Leuk om een wedstrijd uit te spelen, de wedstrijd duurt niet te lang, het blijft spannend tot de laatste punt.
Er zijn ook een paar andere leuke weetjes over deze avond, namelijk;
• 3 spelers waren onze eerste mini-badmintonners, Daphne Houtsma, Sebastiaan Reinink en Marjolein Stam begonnen op de maandagmiddag voorzichtig met trainen. Sebastiaan haakte af, maar Daphne en Marjolein spelen inmiddels op landelijk niveau!
• Volgens Daphne moesten ze altijd van mij (Annie)een paardenstaartje in het haar, en ja, dat is nog steeds zo. We hebben zelfs haarelastiekjes in onze badmintonkast!(idee van Annie Brand).
• Veel moeders speelden in hun jeugdjaren bij onze vereniging. Mirjam Mutsters- de Gooyer heeft jaren competitie gespeeld en dat is nog steeds goed te zien. Annette Dubbelink heeft jaren met Rien Themmen, Arie Compagner en Annie Stam in het team gezeten.
• Onze jongste speler, Steven van der Linde, die avond is 8 jaar en onze oudste speler is Han(durf zijn leeftijd niet te publiceren).
• Er waren 2 spelers van ons allereerste jeugdcompetitieteam, Frank den Broeder en Marlous Smit speelden hun eerste wedstrijden in het seizoen 2002/2003 en werden gelijk kampioen!
En natuurlijk waren er nog meer leuke wetenswaardigheden, maar die bewaar ik tot het volgend jaar.
Uit elke poule kwamen winnaars, de eerste 5 poules waren qua sterkte anders en speelden geen finale. De laatste 2 poules waren even sterk en daar moesten nog (kruis)finales gespeeld worden.
Hieronder de uitslagen:
• Poule 1: Laura en Jeannette Klok
• Poule 2: Tine van der Linde en Han van Room
• Poule 3: Eline Scheffer en Annette Dubbelink
• Poule 4: Linda en Mirjam Mutsters
• Poule 5: Jelke en Annette Take
• Poule 6 en 7:
o Kruisfinale:
Meike en Richard Take tegen Marjolein en Gert Stam
Bjorn en Bennie Schutte tegen Lisette en Annie Stam
o Finale
Marjolein en Gert Stam tegen Lisette en Annie Stam
De finale was erg spannend en ging vrij gelijk op, Marjolein en Gert wonnen nipt met 30-28.
Jammer genoeg waren er ook een blessures, Chris Piso kreeg een shuttle in zijn oog en Wibo van Kekem kreeg tijdens de 1e wedstrijd last van zijn achillespees en werd hierdoor uitgeschakeld.
Een geluk bij een ongeluk: de blessure van Chris was na de wedstrijden (na een huisartsenbezoek bleek het oog gelukkig niet beschadigd). En Trea Agtersmit kon en wilde invallen voor Wibo. Hieronder een reactie van Wibo;
Bedankt voor alle goede zorgen.
Gisteravond waren Marijn en ik op weg naar sporthal de Eendracht in Nijeveen en hadden zin in een leuk ouder kind badmintontoernooi. We waren er, so to speak helemaal klaar voor.
Alle randvoorwaarden waren er. Veel mensen en een fantastische organisatie.
Het noodlot sloeg echter snel toe in de vorm van de gevolgen van geen goede warming up.
Een typisch geval van eigen schuld dikke bult.
De reden waarom ik deze bijdrage op papier wil zetten is gelegen in wat er direct na het krijgen van de blessure gebeurde. Direct een prima verzorging gekregen van Han. Niet alleen de behandeling als zodanig, maar ook de manier waarop het gebeurde. Daarbij zat Marijn zonder partner. Dat is direct opgelost, Trea Agtersmit haalde spullen van thuis op en ging met Marijn spelen.
De rest van de tijd heb ik genoten van de sfeer, waarin iedereen op een hele prettige manier sportieve strijd leverde. Ook vond ik het zeer waardevol dat regelmatig positieve aandacht was voor mijn situatie.
In alles bleek dat deze vereniging fantastisch is: sportief, maar vooral heel sociaal onderling.
Het leek me een goed idee om dit op de wijze onder woorden te brengen.
Nogmaals dank voor alle goede zorgen.
Wibo van Kekem.
P.s. Het gaat met rust nu al een stuk beter met het pootje.
Kortom we kunnen terugkijken op een zeer geslaagde eerste badmintonavond van het jaar!